Toyota testuje ładowanie samochodów elektrycznych za pomocą technologii rezonansu indukcyjnego. W tym celu e-samochód przejeżdża przez cewkę magnetyczną zainstalowaną w podłodze. Razem z kolejną cewką magnetyczną w aucie, jego akumulatory są następnie ładowane – znacznie szybciej niż za pomocą kabla ładującego.
Korzystanie z samochodów elektrycznych nadal podlega wielu ograniczeniom. Na przykład ograniczony zasięg, długi czas ładowania, żmudne poszukiwanie w podróży stacji ładowania, która wtedy również musi być bezpłatna. Przynajmniej sam proces ładowania powinien stać się wygodniejszy w perspektywie średnioterminowej. Dzięki ładowaniu indukcyjnemu. Toyota rozpoczęła w tym celu test na dużą skalę.
Pod koniec lutego Toyota Motor Corporation w Japonii rozpocznie testowanie nowo opracowanego bezprzewodowego systemu ładowania pojazdów z napędem elektrycznym. Powinno to sprawić, że ładowanie akumulatorów np. pojazdów hybrydowych typu plug-in lub samochodów elektrycznych będzie znacznie łatwiejsze i wygodniejsze niż w przypadku istniejących systemów z połączeniem kablowym.
Jak wyjaśnia Toyota, bezprzewodowy system ładowania działa z technologią rezonansu magnetycznego. Pole magnetyczne wytworzone między dwiema cewkami magnetycznymi przenosi energię elektryczną ze stacji ładującej do pojazdu w celu naładowania akumulatorów podczas parkowania. Jeden elektrozawór montowany jest w pojeździe, drugi na podłodze stacji ładującej. System ma na celu kompensację niedokładności parkowania i różnic wysokości między cewkami. Mówi się, że zakłócenia elektromagnetyczne z innymi systemami zostały zredukowane do minimum. Cewka przymocowana do podłogi jest szczególnie wytrzymała i nie zostanie uszkodzona przez przejeżdżający po niej pojazd. Toyota opracowała również nową funkcję inteligentnego asystenta parkowania, która ma wspierać kierowcę w znalezieniu optymalnej pozycji parkowania nad elektrozaworem. Trzy pojazdy hybrydowe typu plug-in w Japonii wezmą udział w rocznych testach w codziennych warunkach. Bada satysfakcję użytkownika, przyjazność dla użytkownika, możliwe błędy podczas parkowania oraz zachowania użytkowników związane z ładowaniem, takie jak częstotliwość ładowania i wykorzystanie funkcji timera w procesie ładowania.
